İyi değiliz, güvende asla olmayacağız.
Ölmemek mi güvende olmak ?
Dikkatli olmak mı ?
Nasıl olunduğunu bileniniz var mı ?
Ankara sessiz, ölüm sessizliği bu.
Ben, bunca insan Cizrede olanlara nasıl bu kadar kayıtsız olur, diye hayıflanadurayım,
Dün yanı başımızdaki bombalı saldırı sonrası Galatasaray maçı şakır şakır konuşulsun.
Elbette haddimi bilirim, elbette herkes siyasetle ilgilenmek zorunda değil.
Ben sadece Cizrede olanlar uzaklıktan görülmez sanırken,
Burnumuzun ucu dahi, burnumuza değene kadar hiçbir etki etmiyor.
Biz de bir gün, bir yerde patlatılmazsak, üzüntümüzden öleceğiz.
Lanetlediniz değil mi yine ?
Kınadınız.
Bu ülkede yaşamak istemediniz.
Alıştınız,
En acısı da alıştınız.
Tertemiz yapılan Cizre'ye sevinenler,
Ankarayı yokuşları dümdüz edene dek mesken edinenler
Durdurun, yeter.
Lanetlemekle değil, kınamakla hiç değil.
Hepimiz ''Bu ülkedeki akacak bir damla kanı bile,
Pahası ne olursa olsun artık durdurun'' dersek bitecek bu katliamlar.
Bu iktidar rüzgar ektikçe, fırtınayı biz, halklar biçeceğiz.
Patlamaların ardı arkası kesilmiyor,
Belki de umutlar artık karanlık fakat
Daha karanlık bir şey varsa o da iktidar ve oyunları.
Görün artık.
Birileri gelip Ankaranın en merkezi, en korunaklı yerinde bomba patlatıyor.
Yetkililer kapalı kapılar ardından büyükleri bir şey demeden ''budur vatandaş, bu iş'' diyemiyor.
Çünkü herkesin bir işi yok, tüm işler birine bağlı.
Reis-i Cumhur'un sabrı bir yerlerde taşıyor ama
Bir yandan Galatasarayın da maçı var tabi.
Yine güvenlik zaafiyeti yok ama ölümler bitmiyor.
Güvenilir olmayan ülke değil, insanları çünkü.
Başbakan Ypg yapmış diyor, Ypg tabiki üstlenmiyor.
Birileri hep ölüyor, çocuklar kimsesiz, analar ağlamakta.
Diyarbakırdan da patlama haberleri var.
Onu şimdilik görmüyoruz.
O bir dursun.
Kişi sayısı veriliyor.
Ama öyle alelade.
Biz de öyle duyuyoruz haberlerde,
Ama hepsinin bir hayatı var.
İnancı, ailesi, geleceği var.
Vardı,
Siz haberlere çıkıp alelade bir rakam gibi söyleyene kadar.
Yav bu Mit ne iş yapar ?
Kim bu işin sorumlusu ?
Ankarayı koruyacak güçler, doğuda temizlik yaparken,
Burada yaşatılanların hesabını kim verecek.
Niye bir tane istifa, hakiki bir açıklama yok.
Alın bu işi bununla konuşun denmiyor.
Bu ülke kimi korur, bunca insan nasıl bu kadar kolay harcanıyor ?
Benim aklım yetmiyor, havsalam almıyor.
Ama Başkanlık yoksa Kaos mu var ?
Evet uygulanan bu.
Haaa ama duur, birilerinin sabrı taşıyor.
Koltuklar sarsılıyor.
Makamlar ballanıyor.
Bildiğim ve sonuna kadar direneceğim şey şudur ki;
Her insanın hayatı önemli ve bu ülkenin insanları ölmeyi hak et mi yor.
Bugün, yarın yine ölülerimizi gömeceğiz.
Sonrası yine ölüm, yine gözyaşı.,
Bitiremiyoruz.
Unutmayacağız.
Ne iktidar hırsınızı,
Ne savaş tutkunuzu,
Ne gözü yaşlı tabuta sarılan tek bir insanı.
Ve alışmayacağız bize dayattıklarınıza.
Dünya Barışı diyeceğiz.
Güzel günler göreceğiz.
Güneşli günler.
Ölmemek mi güvende olmak ?
Dikkatli olmak mı ?
Nasıl olunduğunu bileniniz var mı ?
Ankara sessiz, ölüm sessizliği bu.
Ben, bunca insan Cizrede olanlara nasıl bu kadar kayıtsız olur, diye hayıflanadurayım,
Dün yanı başımızdaki bombalı saldırı sonrası Galatasaray maçı şakır şakır konuşulsun.
Elbette haddimi bilirim, elbette herkes siyasetle ilgilenmek zorunda değil.
Ben sadece Cizrede olanlar uzaklıktan görülmez sanırken,
Burnumuzun ucu dahi, burnumuza değene kadar hiçbir etki etmiyor.
Biz de bir gün, bir yerde patlatılmazsak, üzüntümüzden öleceğiz.
Lanetlediniz değil mi yine ?
Kınadınız.
Bu ülkede yaşamak istemediniz.
Alıştınız,
En acısı da alıştınız.
Tertemiz yapılan Cizre'ye sevinenler,
Ankarayı yokuşları dümdüz edene dek mesken edinenler
Durdurun, yeter.
Lanetlemekle değil, kınamakla hiç değil.
Hepimiz ''Bu ülkedeki akacak bir damla kanı bile,
Pahası ne olursa olsun artık durdurun'' dersek bitecek bu katliamlar.
Bu iktidar rüzgar ektikçe, fırtınayı biz, halklar biçeceğiz.
Patlamaların ardı arkası kesilmiyor,
Belki de umutlar artık karanlık fakat
Daha karanlık bir şey varsa o da iktidar ve oyunları.
Görün artık.
Birileri gelip Ankaranın en merkezi, en korunaklı yerinde bomba patlatıyor.
Yetkililer kapalı kapılar ardından büyükleri bir şey demeden ''budur vatandaş, bu iş'' diyemiyor.
Çünkü herkesin bir işi yok, tüm işler birine bağlı.
Reis-i Cumhur'un sabrı bir yerlerde taşıyor ama
Bir yandan Galatasarayın da maçı var tabi.
Yine güvenlik zaafiyeti yok ama ölümler bitmiyor.
Güvenilir olmayan ülke değil, insanları çünkü.
Başbakan Ypg yapmış diyor, Ypg tabiki üstlenmiyor.
Birileri hep ölüyor, çocuklar kimsesiz, analar ağlamakta.
Diyarbakırdan da patlama haberleri var.
Onu şimdilik görmüyoruz.
O bir dursun.
Kişi sayısı veriliyor.
Ama öyle alelade.
Biz de öyle duyuyoruz haberlerde,
Ama hepsinin bir hayatı var.
İnancı, ailesi, geleceği var.
Vardı,
Siz haberlere çıkıp alelade bir rakam gibi söyleyene kadar.
Yav bu Mit ne iş yapar ?
Kim bu işin sorumlusu ?
Ankarayı koruyacak güçler, doğuda temizlik yaparken,
Burada yaşatılanların hesabını kim verecek.
Niye bir tane istifa, hakiki bir açıklama yok.
Alın bu işi bununla konuşun denmiyor.
Bu ülke kimi korur, bunca insan nasıl bu kadar kolay harcanıyor ?
Benim aklım yetmiyor, havsalam almıyor.
Ama Başkanlık yoksa Kaos mu var ?
Evet uygulanan bu.
Haaa ama duur, birilerinin sabrı taşıyor.
Koltuklar sarsılıyor.
Makamlar ballanıyor.
Bildiğim ve sonuna kadar direneceğim şey şudur ki;
Her insanın hayatı önemli ve bu ülkenin insanları ölmeyi hak et mi yor.
Bugün, yarın yine ölülerimizi gömeceğiz.
Sonrası yine ölüm, yine gözyaşı.,
Bitiremiyoruz.
Unutmayacağız.
Ne iktidar hırsınızı,
Ne savaş tutkunuzu,
Ne gözü yaşlı tabuta sarılan tek bir insanı.
Ve alışmayacağız bize dayattıklarınıza.
Dünya Barışı diyeceğiz.
Güzel günler göreceğiz.
Güneşli günler.
